Alamat ng ilaw

             Simula pa lamang,ang baryong Maon ay binabalutan na ng kadiliman.Ang tanging sikat ng araw ay ang ilaw.Isa sa mga naghihirap ay ang dalagang si Ela.Siya ay naiiba dahil sa malagatas niyang kutis at ngipin na sing puti ng bituin na nagniningning at mala anghel na mukha.Tuwing sumasapit ang kadiliman, tanging si Ela lamang ang kanilang nasisilayan,ngunit si Ela ay hindi parin nasisiyahan sa kanyang panlabas na anyo.Naging masama ang kanyang ugali,hindi rin siya naki salimuha sa ibang tao at nanatili lamang sa kanyang bahay.
             Isang araw pagising ni Ela, may isang diwatang bumungad sa kanya,Isang sigaw ang lumabassa kanyang bibig dahil ito ang unang beses na nakakita siya ng tao simula nong sinira niya ang kanyang buhay sa ibang tao"Ela ikaw ay biniyayaan ng kagandahan,bakit hindi ka nakukuntento sa biyayang ibinigay saiyo?"sabi ng diwata."Ito?Kahit ano ang ginagawa ko hindi parin ako kuntento"sabi ni Ela."Sa lahat ng tao isa ka sa biniyayaan ng kagandahan,dahil sa masama mong ugali at hindi na kukontento,paparusahan kita,at ikaw ay magiging araw sa gabi,tatawagin kitang ilaw na nakalagay sa bahay at sa ibang lugar.Sa wakas,walang gabing hindi lumiliwanag sa lugar na dating nakatira si Ela.